1881 r. - Zarząd Miasta z Sokratesem Starynkiewiczem na czele zawiera kontrakt na budowę wodociągów i kanalizacji. Umowę podpisuje z upoważnienia ojca Williama Lindleya, młody inżynier, sir William Heerlein Lindley.
1883 r. – rozpoczyna się budowa wodociągów i kanalizacji w Warszawie.
1886 r. - woda ze Stacji Filtrów po raz pierwszy płynie do mieszkańców miasta. Warszawa znajduje się w elitarnym gronie zaledwie sześciu europejskich miast wyposażonych wówczas w nowoczesne wodociągi i kanalizację.
1 stycznia 1924 r. – z połączenia miejskich wydziałów zajmujących się budową i eksploatacją systemu powstaje przedsiębiorstwo Wodociągi i Kanalizacja, którego pierwszym dyrektorem zostaje inż. Edward Szenfeld.
1930 r. – przy pl. Starynkiewicza 5 zostaje oddana do użytku nowa siedziba Wodociągów i Kanalizacji. Budynek zaprojektował inż. arch. Romuald Miller.
1933 r. - prezydent Rzeczpospolitej Polskiej Ignacy Mościcki uroczyście uruchamia nowoczesny obiekt na terenie Stacji Filtrów - Zakład Filtrów Pospiesznych.
25 września - 4 października 1939 r. – następuje pierwsza przerwa w pracy Stacji Filtrów, która jest efektem szkód wywołanych nalotem dywanowym na Warszawę dokonanym przez Luftwaffe.
22 września 1944 - 29 maja 1945 r. – następuje druga i ostatnia w historii przerwa w pracy wodociągów - Stacja Pomp Rzecznych przy ul. Czerniakowskiej została zbombardowana. Wycofujące się wojska niemieckie rabują część wyposażenia filtrów i pompowni.
22 stycznia 1951 r. - Wodociągi i Kanalizacja zostają przekształcone w przedsiębiorstwo państwowe z obowiązującą do dziś nazwą: Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m. st. Warszawie.
1961 r. – zakończenie budowy Kolektora Burakowskiego, który przesyła tranzytem ścieki z lewobrzeżnego systemu kanalizacji.
1964 r. - uruchomienie wodociągu na Pradze wraz z Ujęciem Zasadniczym, którego pomysłodawcami byli: Włodzimierz Skoraszewski – autor projektu oraz Stanisław Wojnarowicz – ówczesny dyrektor MPWiK. Tak powstaje największa studnia infiltracyjna w Europie, nazwana przez mieszkańców Warszawy „Grubą Kaśką”.
1972 r. – oddanie do użytku tzw. II ciągu technologicznego na terenie Stacji Filtrów. Obiekt wykorzystujący do uzdatniania proces koagulacji, powstaje na licencji francuskiej firmy H. Degremont.
1986 r. - uruchomienie Wodociągu Północnego w Wieliszewie, który uzdatniając wodę z Jeziora Zegrzyńskiego zaopatruje północne dzielnice Warszawy.
1991 r. – rozpoczęcie oczyszczania warszawskich ścieków komunalnych, dzięki uruchomieniu na prawym brzegu Wisły oczyszczalni ścieków „Czajka” .
1 stycznia 2003 r. - przedsiębiorstwo komunalne zostaje przekształcone w jednoosobową spółkę akcyjną, której akcjonariuszem jest miasto stołeczne Warszawa.
2005 r. - rozpoczęcie realizacji wartego ponad 6 mld złotych Projektu „Zaopatrzenie w wodę i oczyszczanie ścieków w Warszawie” współfinansowanego z Funduszu Spójności Unii Europejskiej.
2006 r. - zakończenie budowy oczyszczalni ścieków „Południe”. Do zakładu zostają skierowane ścieki z południowych dzielnic lewobrzeżnej Warszawy.
2010 r. - uruchomienie nowoczesnej stacji ozonowania pośredniego i filtrów węglowych na terenie SUW „Filtry” oraz stacji flotacji ciśnieniowej (Zakład Północny w Wieliszewie). Dzięki oddaniu do użytku obydwu instalacji, znacznie poprawia się smak
i zapach warszawskiej kranówki.
2012 r. - zakończenie rozbudowy i modernizacji oczyszczalni ścieków „Czajka”, dzięki czemu Warszawa oczyszcza 100% ścieków komunalnych. Do zakładu dopływają także ścieki z części lewobrzeżnej Warszawy.
2015 r. – oddanie do użytku kolejnej stacji ozonowania pośredniego i filtrów węglowych w SUW „Praga” co wpływa na poprawę smaku oraz zapachu wody w kranach 1/3 mieszkańców Warszawy zaopatrywanych przez zakład.
DRUKUJ